Begin 20ste eeuw werd in België een “Wedstrijd ter Verbetering van het Belgische bier” uitgeschreven. Dit bier zou de concurrentie moeten aanbinden met de nieuwe importbieren, meer bepaald de laaggegiste pilsbieren. Van oudsher brouwden de Belgische brouwers vooral hoge gistingsbieren: donker van kleur en met een laag alcoholgehalte. De eerste prijs voor flessenbier ging naar het bier “Belge du Faleau” uit Chatelineau. Het was amberkleurig en had zo’n succes dat het door vele collega brouwers uit Henegouwen, Brabant en Antwerpen werd nagebootst, onder de benaming “Bière Belge”, “Belge”, “Spéciale Belge”, “Spéciale” of “Ale”.

Zo brouwden De Koninck in 1913 haar eerste amberbier, Brouwerij Contreras en Brouwerij Affligem in 1925 en Palm haar Spéciale in 1928. De Speciale (Belge) werd een echt Belgisch bier maar de productie bleef beperkt tot de toenmalige provincies Brabant, Antwerpen, Oost-Vlaanderen en Henegouwen. Kenmerkend voor dit biertype is het gebruik van mineraalrijk brouwwater, van licht gekleurde caramelmouten en zachte aromahoppen. De Special Belges zijn immers slechts licht gehopt, de nadruk ligt eerder op moutigheid en fruitigheid; de keuze van de giststam is dus sterk bepalend voor het karakter van het bier.