“Het Steen” werd gebouwd rond de jaren 1200. Sinds de veertiende eeuw deed het dienst als gevangenis.
Bij een bezoek aan het Steen, zien we in de gelagzaal, onder de glazen betegeling, nog de oude kerkers. De combinatie van gelagzaal en kerkers nodigen de meeste Sinjoren uit tot het vertellen van geweldige verhalen. Maar het zijn net die kerkers en ene Pieter Pot die de geschiedenis van het “roggeverdommeke” hebben geschreven …

Volgens verklaringen van George Van Cauwenbergh in zijn “Gids voor oud Antwerpen” verscheen rond 1415 een zekere Pieter Pot op het toneel. Nederlander zijnde en een druk bereisd zakenman, wou hij zich in Antwerpen vestigen. Maar zo vlug kom je hier niet in “de kring der elite”. Onze Dordrechtenaar had praktisch drie lange jaren nodig om zijn doel te bereiken.

Om de harten van de Antwerpenaars voor zich te winnen, liet hij uit zijn reusachtige hangars rogge aanvoeren, om daarvan brood te laten vervaardigen voor de verdoemenden die zich in de kerkers van het Steen bevonden. Je ziet hier onmiddellijk al het verband tussen “rogge” en “verdoemden”. Zijn broodjes werden dan ook al gauw bekend in het Antwerpse, en wel onder de naam “roggeverdommeke”.

Door zijn vrijgevigheid werd deze Nederlander een boegbeeld in de Sinjorenstad. Twee van zijn zonen zouden zelfs nog de Antwerpse burgemeestersjerp mogen omgorden ! Om de smaak van zijn brood aan te passen aan de smaak van de burger, werden er krenten aan het deeg toegevoegd. Hun pittige, licht zurige smaak maakt, in combinatie met de lekkere rogge, van het “Rogge Verdommeke” een met niets te vergelijken lekkernij.